Επεξεργασία λυμάτων: Η επιλογή μεταξύ χλωριούχου πολυαλουμίνου και θειικού αλουμινίου

Στο πεδίο της επεξεργασίας λυμάτων, τόσο το χλωριούχο πολυαλαμινοειδές (PAC) όσο και το θειικό αργίλιο χρησιμοποιούνται ευρέως ωςπηκτικά. Υπάρχουν διαφορές στη χημική δομή αυτών των δύο παραγόντων, με αποτέλεσμα την αντίστοιχη απόδοση και την εφαρμογή τους. Τα τελευταία χρόνια, το PAC έχει ευνοηθεί σταδιακά για την υψηλή απόδοση και την ταχύτητα της θεραπείας. Σε αυτό το άρθρο, θα συζητήσουμε τις διαφορές μεταξύ του PAC και του θειικού αλουμινίου στη θεραπεία λυμάτων για να σας βοηθήσουμε να κάνετε μια πιο ενημερωμένη επιλογή.

Πρώτον, ας μάθουμε για το χλωριούχο polyaluminum (PAC). Ως ανόργανο πολυμερές, το PAC έχει εξαιρετική διαλυτότητα και μπορεί γρήγορα να σχηματίσει flocs. Διαδραματίζει ρόλο πήξης μέσω ηλεκτρικής εξουδετέρωσης και καθαρής παγίδευσης και χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με το κροκιδωτικό Pam για την αποτελεσματική απομάκρυνση των ακαθαρσιών στα λύματα. Σε σύγκριση με το θειικό αλουμίνιο, το PAC έχει ισχυρότερη ικανότητα επεξεργασίας και καλύτερη ποιότητα νερού μετά τον καθαρισμό. Εν τω μεταξύ, το κόστος του καθαρισμού του νερού του PAC είναι 15% -30% χαμηλότερο από το θειικό αλουμινίου. Όσον αφορά την κατανάλωση αλκαλικότητας στο νερό, το PAC έχει χαμηλότερη κατανάλωση και μπορεί να μειώσει ή να ακυρώσει την έγχυση αλκαλικού παράγοντα.

Το επόμενο είναι θειικό αλουμίνιο. Ως παραδοσιακό πηκτικό, προσροφάται θειικός αλουμινίου και πλέει τους ρύπους μέσω κολλοειδών υδροξειδίου του αλουμινίου που παράγονται από υδρόλυση. Ο ρυθμός διάλυσης είναι σχετικά φτωχός, αλλά είναι κατάλληλος για επεξεργασία λυμάτων με ρΗ 6,0-7,5. Σε σύγκριση με το PAC, το θειικό αργίλιο έχει κατώτερη ικανότητα επεξεργασίας και καθαρισμένη ποιότητα νερού και το κόστος του καθαρισμού του νερού είναι σχετικά υψηλό.

Όσον αφορά τις επιχειρησιακές διαστάσεις, το PAC και το θειικό αργίλιο έχουν ελαφρώς διαφορετικές εφαρμογές. Το PAC είναι γενικά εύκολο να χειριστεί και σχηματίζει Flocs γρήγορα, γεγονός που βελτιώνει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Το θειικό αλουμίνιο, από την άλλη πλευρά, είναι αργή στην υδρολυμένη και μπορεί να διαρκέσει περισσότερο για να πήρε.

Θειικό αργίλιοθα μειώσει το ρΗ και την αλκανότητα του επεξεργασμένου νερού, έτσι ώστε να απαιτείται σόδα ή ασβέστη για την εξουδετέρωση του αποτελέσματος. Το διάλυμα PAC είναι κοντά στο ουδέτερο και καμία απαίτηση για οποιονδήποτε παράγοντα εξουδετέρωσης (σόδα ή ασβέστη).

Όσον αφορά την αποθήκευση, το PAC και το θειικό άλας αλουμινίου είναι συνήθως σταθερά και εύκολα αποθήκευση και μεταφορά. Ενώ το PAC πρέπει να σφραγιστεί για να αποτρέψει την απορρόφηση της υγρασίας και την έκθεση στο φως του ήλιου.

Επιπλέον, από την άποψη της διαβρωτικότητας, το θειικό αλουμίνιο είναι εύκολο στη χρήση, αλλά πιο διαβρωτική. Κατά την επιλογή των πήλων, πρέπει να εξεταστεί πλήρως ο πιθανός αντίκτυπος και των δύο στον εξοπλισμό θεραπείας.

Συνοπτικά,Χλωριούχο πολυαλουμίνιο(PAC) και το θειικό αργίλιο έχουν τα δικά τους πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα στη θεραπεία λυμάτων. Συνολικά, το PAC γίνεται σταδιακά το κύριο πλέγμα λόγω της υψηλής απόδοσης, της ταχείας ικανότητας επεξεργασίας λυμάτων και της ευρύτερης προσαρμοστικότητας του pH. Ωστόσο, το θειικό αλουμίνιο εξακολουθεί να έχει αναντικατάστατα πλεονεκτήματα υπό ορισμένες συνθήκες. Επομένως, όταν επιλέγετε ένα πήγμα, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη παράγοντες όπως η πραγματική ζήτηση, η επίδραση της θεραπείας και το κόστος. Η επιλογή του σωστού πήλου θα συμβάλει στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της επεξεργασίας λυμάτων.