Η επεξεργασία νερού αποτελεί σημαντικό μέρος της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας και σκοπός της είναι η διασφάλιση της ασφαλούς ποιότητας του νερού και η κάλυψη των αναγκών διαφόρων εφαρμογών. Μεταξύ πολλών μεθόδων επεξεργασίας νερού,χλωριούχο πολυαργίλιοΤο (PAC) επιλέγεται ευρέως για τις μοναδικές του ιδιότητες και την αποτελεσματική του δράση πήξης.
Αποτελεσματική επίδραση πήξης: Το PAC έχει εξαιρετική απόδοση πήξης και μπορεί να απομακρύνει αποτελεσματικά ακαθαρσίες όπως αιωρούμενα στερεά, κολλοειδή και αδιάλυτη οργανική ύλη στο νερό και να βελτιώσει την ποιότητα του νερού.
Ο μηχανισμός του χλωριούχου πολυαργιλίου (PAC) ως πηκτικού περιλαμβάνει κυρίως τη συμπίεση του διπλού ηλεκτρικού στρώματος, την εξουδετέρωση φορτίου και την παγίδευση δικτύου. Η συμπίεση του διπλού ηλεκτρικού στρώματος σημαίνει ότι μετά την προσθήκη PAC στο νερό, τα ιόντα αργιλίου και τα ιόντα χλωρίου σχηματίζουν ένα στρώμα προσρόφησης στην επιφάνεια των κολλοειδών σωματιδίων, συμπιέζοντας έτσι το διπλό ηλεκτρικό στρώμα στην επιφάνεια των κολλοειδών σωματιδίων, προκαλώντας την αποσταθεροποίησή τους και τη συμπύκνωσή τους. Η γεφύρωση της προσρόφησης είναι: Τα κατιόντα στα μόρια PAC έλκονται μεταξύ τους και τα αρνητικά φορτία στην επιφάνεια των κολλοειδών σωματιδίων, σχηματίζοντας μια δομή "γέφυρας" για τη σύνδεση πολλαπλών κολλοειδών σωματιδίων. Το φαινόμενο δικτύωσης επιτυγχάνεται μέσω του φαινομένου προσρόφησης και γεφύρωσης των μορίων PAC και των κολλοειδών σωματιδίων, το οποίο παγιδεύει τα κολλοειδή σωματίδια. Παγιδευμένα σε ένα δίκτυο μορίων πηκτικού.
Χρήσεις επεξεργασίας νερού από χλωριούχο πολυαργίλιο
Σε σύγκριση με τα ανόργανα κροκιδωτικά, έχει βελτιώσει σημαντικά την αποχρωματιστική δράση των χρωστικών. Ο μηχανισμός δράσης του είναι ότι το PAC μπορεί να προωθήσει τα μόρια της χρωστικής να σχηματίσουν λεπτές κροκίδες μέσω της συμπίεσης ή της εξουδετέρωσης του ηλεκτρικού διπλού στρώματος.
Όταν το PAM χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με PAC, τα ανιονικά οργανικά πολυμερή μόρια μπορούν να χρησιμοποιήσουν το φαινόμενο γεφύρωσης των μακρών μοριακών αλυσίδων τους για να δημιουργήσουν παχύτερες κροκίδες με τη συνεργασία του αποσταθεροποιητικού παράγοντα. Αυτή η διαδικασία βοηθά στη βελτίωση του φαινομένου καθίζησης και διευκολύνει την απομάκρυνση των ιόντων βαρέων μετάλλων. Επιπλέον, ο μεγάλος αριθμός αμιδικών ομάδων που περιέχονται στις πλευρικές αλυσίδες των ανιονικών μορίων πολυακρυλαμιδίου μπορεί να σχηματίσει ιοντικούς δεσμούς με -SON σε μόρια χρωστικής. Ο σχηματισμός αυτού του χημικού δεσμού μειώνει τη διαλυτότητα του οργανικού κροκιδωτικού στο νερό, προωθώντας έτσι τον ταχύ σχηματισμό και την καθίζηση των κροκίδων. Αυτός ο μηχανισμός βαθιάς σύνδεσης καθιστά πιο δύσκολη τη διαφυγή των ιόντων βαρέων μετάλλων, βελτιώνοντας την αποτελεσματικότητα και το αποτέλεσμα της επεξεργασίας.
Όσον αφορά την απομάκρυνση του φωσφόρου, η αποτελεσματικότητα του χλωριούχου πολυαργιλίου δεν μπορεί να αγνοηθεί. Όταν προστίθεται σε λύματα που περιέχουν φώσφορο, μπορεί να υδρολυθεί για να παράγει τρισθενή ιόντα μετάλλου αλουμινίου. Αυτό το ιόν συνδέεται με διαλυτά φωσφορικά άλατα στα λύματα, μετατρέποντάς τα σε αδιάλυτα ιζήματα φωσφορικών. Αυτή η διαδικασία μετατροπής απομακρύνει αποτελεσματικά τα ιόντα φωσφόρου από τα λύματα και μειώνει την αρνητική επίδραση του φωσφόρου στα υδάτινα σώματα.
Εκτός από την άμεση αντίδραση με φωσφορικά, η πήξη του χλωριούχου πολυαργιλίου παίζει επίσης βασικό ρόλο στη διαδικασία απομάκρυνσης του φωσφόρου. Μπορεί να επιτύχει προσρόφηση και γεφύρωση συμπιέζοντας το στρώμα φορτίου στην επιφάνεια των φωσφορικών ιόντων. Αυτή η διαδικασία προκαλεί την ταχεία πήξη των φωσφορικών αλάτων και άλλων οργανικών ρύπων στα λύματα σε συστάδες, σχηματίζοντας κροκίδες που είναι εύκολο να καθιζάνουν.
Το πιο σημαντικό είναι ότι για τα λεπτά κοκκώδη αιωρούμενα στερεά που παράγονται μετά την προσθήκη παράγοντα απομάκρυνσης φωσφόρου, το PAC χρησιμοποιεί τον μοναδικό μηχανισμό παγίδευσης διχτυών και την ισχυρή εξουδετέρωση φορτίου για να προωθήσει τη σταδιακή ανάπτυξη και πάχυνση αυτών των αιωρούμενων στερεών και στη συνέχεια να συμπυκνωθεί, να συσσωματωθεί και να κροκιδωθεί σε μεγαλύτερα σωματίδια. Αυτά τα σωματίδια στη συνέχεια κατακάθονται στο κάτω στρώμα και, μέσω του διαχωρισμού στερεού-υγρού, το υπερκείμενο υγρό μπορεί να αποβληθεί, επιτυγχάνοντας έτσι αποτελεσματική απομάκρυνση φωσφόρου. Αυτή η σειρά σύνθετων φυσικών και χημικών διεργασιών διασφαλίζει την αποτελεσματικότητα και τη σταθερότητα της επεξεργασίας λυμάτων, παρέχοντας μια σταθερή εγγύηση για την προστασία του περιβάλλοντος και την επαναχρησιμοποίηση των υδάτινων πόρων.
Ώρα δημοσίευσης: 10 Ιουλίου 2024