Είναι το υποχλωριώδες ασβέστιο το ίδιο με τη χλωρίνη;

Η σύντομη απάντηση είναι όχι.

Υποχλωριώδες ασβέστιοκαι το νερό λεύκανσης είναι πράγματι πολύ παρόμοια. Και τα δύο είναι μη σταθεροποιημένο χλώριο και απελευθερώνουν υποχλωριώδες οξύ στο νερό για απολύμανση.

Ωστόσο, οι λεπτομερείς ιδιότητές τους έχουν ως αποτέλεσμα διαφορετικά χαρακτηριστικά εφαρμογής και μεθόδους δοσολογίας. Ας τα συγκρίνουμε ένα προς ένα ως εξής:

1. Μορφές και διαθέσιμη περιεκτικότητα σε χλώριο

Το υποχλωριώδες ασβέστιο πωλείται σε μορφή κόκκων ή δισκίων και η διαθέσιμη περιεκτικότητά του σε χλώριο κυμαίνεται μεταξύ 65% και 70%.

Το νερό λεύκανσης πωλείται σε μορφή διαλύματος. Η περιεκτικότητά του σε χλώριο κυμαίνεται μεταξύ 5% και 12% και το pH του είναι περίπου 13.

Αυτό σημαίνει ότι το νερό λεύκανσης απαιτεί περισσότερο χώρο αποθήκευσης και περισσότερο ανθρώπινο δυναμικό για να χρησιμοποιηθεί.

2. Μέθοδοι δοσολογίας

Οι κόκκοι υποχλωριώδους ασβεστίου πρέπει να διαλύονται πρώτα σε νερό. Επειδή το υποχλωριώδες ασβέστιο περιέχει πάντα περισσότερο από 2% αδιάλυτη ύλη, το διάλυμα είναι πολύ θολό και ο συντηρητής της πισίνας πρέπει να αφήσει το διάλυμα να κατακαθίσει και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει το υπερκείμενο. Για τα δισκία υποχλωριώδους ασβεστίου, απλώς τοποθετήστε τα στον ειδικό τροφοδότη.

Το νερό χλωρίνης είναι ένα διάλυμα που ένας συντηρητής πισίνας μπορεί να προσθέσει απευθείας σε μια πισίνα.

3. Σκληρότητα ασβεστίου

Το υποχλωριώδες ασβέστιο αυξάνει τη σκληρότητα ασβεστίου του νερού της πισίνας και 1 ppm υποχλωριώδους ασβεστίου οδηγεί σε σκληρότητα ασβεστίου 1 ppm. Αυτό είναι ευεργετικό για την κροκίδωση, αλλά αποτελεί πρόβλημα για νερό με υψηλότερη σκληρότητα (υψηλότερη από 800 έως 1000 ppm) — μπορεί να προκαλέσει σχηματισμό αλάτων.

Το νερό λεύκανσης δεν προκαλεί ποτέ αύξηση της σκληρότητας του ασβεστίου.

4. Αύξηση του pH

Το νερό λεύκανσης προκαλεί μεγαλύτερη αύξηση του pH από το υποχλωριώδες ασβέστιο.

5. Διάρκεια ζωής

Το υποχλωριώδες ασβέστιο χάνει 6% ή περισσότερο του διαθέσιμου χλωρίου ετησίως, επομένως η διάρκεια ζωής του είναι ένα έως δύο χρόνια.

Το νερό λεύκανσης χάνει το διαθέσιμο χλώριο με πολύ υψηλότερο ρυθμό. Όσο υψηλότερη είναι η συγκέντρωση, τόσο ταχύτερη είναι η απώλεια. Για ένα νερό λεύκανσης με περιεκτικότητα 6%, η περιεκτικότητά του σε διαθέσιμο χλώριο θα μειωθεί στο 3,3% μετά από ένα χρόνο (απώλεια 45%), ενώ για ένα νερό λεύκανσης με περιεκτικότητα 9% θα γίνει 3,6% (απώλεια 60%). Μπορεί ακόμη και να ειπωθεί ότι η αποτελεσματική συγκέντρωση χλωρίου της χλωρίνης που αγοράζετε είναι ένα μυστήριο. Επομένως, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια η δοσολογία της και επίσης να ελεγχθεί με ακρίβεια το αποτελεσματικό επίπεδο χλωρίου στο νερό της πισίνας.

Φαινομενικά, η λεύκανση με νερό είναι οικονομική, αλλά οι χρήστες θα διαπιστώσουν ότι το υποχλωριώδες ασβέστιο είναι πιο ευνοϊκό όταν λαμβάνεται υπόψη η περίοδος ισχύος.

6. Αποθήκευση και Ασφάλεια

Οι δύο χημικές ουσίες θα πρέπει να φυλάσσονται σε ερμητικά κλειστό δοχείο και να τοποθετούνται σε δροσερό, ξηρό και καλά αεριζόμενο χώρο, μακριά από ασύμβατες ουσίες, ιδίως οξέα.

Το υποχλωριώδες ασβέστιο είναι γνωστό ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Καπνίζει και πιάνει φωτιά όταν αναμειχθεί με γράσο, γλυκερίνη ή άλλες εύφλεκτες ουσίες. Όταν θερμαίνεται στους 70°C από φωτιά ή ηλιακό φως, μπορεί να αποσυντεθεί γρήγορα και να προκαλέσει κίνδυνο. Επομένως, ο χρήστης πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός κατά την αποθήκευση και τη χρήση του.

Ωστόσο, το νερό λεύκανσης είναι ασφαλέστερο για αποθήκευση. Σχεδόν ποτέ δεν προκαλεί πυρκαγιά ή έκρηξη υπό κανονικές συνθήκες εφαρμογής. Ακόμα και αν έρθει σε επαφή με οξύ, απελευθερώνει αέριο χλώριο πιο αργά και λιγότερο.

Η βραχυπρόθεσμη επαφή με υποχλωριώδες ασβέστιο από στεγνά χέρια δεν προκαλεί ερεθισμό, αλλά η βραχυπρόθεσμη επαφή με νερό χλωρίνης θα προκαλέσει επίσης ερεθισμό. Ωστόσο, συνιστάται να φοράτε λαστιχένια γάντια, μάσκες και γυαλιά κατά τη χρήση αυτών των δύο χημικών ουσιών.