Πώς λειτουργούν οι χημικές ουσίες πισίνας;

Χημικές ουσίες πισίναςΔιαδραματίζετε ζωτικό ρόλο στη διατήρηση της ποιότητας των υδάτων και την εξασφάλιση μιας ασφαλούς και ευχάριστης εμπειρίας κολύμβησης για τους χρήστες. Αυτές οι χημικές ουσίες λειτουργούν μέσω διαφόρων μηχανισμών για να απολυμώσουν, να απολυθούν, να εξισορροπήσουν τα επίπεδα pH και να διευκρινίσουν το νερό. Ακολουθεί μια λεπτομερής εξήγηση για το πώς λειτουργούν:

Χλώριο:

Το χλώριο είναι ίσως το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο χημικό σε πισίνες για απολύμανση. Λειτουργεί με απελευθέρωση του υποχλωριώδους οξέος όταν διαλύεται σε νερό. Το χλώριο είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό στη θανάτωση βακτηρίων, ιών και φύκια που υπάρχουν στο νερό. Το χλώριο μπορεί επίσης να οξειδώσει οργανικούς μολυσματικούς παράγοντες όπως ο ιδρώτας, τα έλαια σώματος και τα ούρα, εξαλείφοντας έτσι τις δυσάρεστες οσμές και τη διατήρηση της σαφήνειας του νερού.

Βρώμιο:

Το βρώμιο είναι μια εναλλακτική λύση για το χλώριο, που χρησιμοποιείται συχνά σε εσωτερικές πισίνες ή ιαματικά λουτρά. Όπως το χλώριο, το βρώμιο απελευθερώνει υποβρωμικό οξύ όταν διαλύεται σε νερό, το οποίο λειτουργεί ως ισχυρό απολυμαντικό. Το βρώμιο είναι λιγότερο πτητικό από το χλώριο σε υψηλότερες θερμοκρασίες νερού και είναι αποτελεσματική σε μια ευρύτερη περιοχή pH, καθιστώντας την κατάλληλη για μικρές εσωτερικές πισίνες ή ιαματικά λουτρά όπου οι διακυμάνσεις του ρΗ είναι κοινές.

Οι ρυθμιστές PH:

Η διατήρηση του επιπέδου pH του νερού της πισίνας είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική απολύμανση και την πρόληψη του ερεθισμού του δέρματος και των ματιών. Οι ρυθμιστές του ρΗ όπως το ανθρακικό νάτριο (ρΗ συν) και το διθειικό νάτριο (ρΗ μείον) χρησιμοποιούνται για την αύξηση ή τη μείωση του ρΗ, αντίστοιχα. Τα κατάλληλα επίπεδα pH εξασφαλίζουν επίσης ότι άλλες χημικές ουσίες, ιδιαίτερα χλωρίδιο ή βρωμίου, παραμένουν αποτελεσματικά.

Radters αλκαλικότητας:

Η συνολική αλκαλικότητα αναφέρεται στην ικανότητα του νερού να αντιστέκεται στις αλλαγές του pH. Το διττανθρακικό νάτριο χρησιμοποιείται συνήθως για την αύξηση της ολικής αλκαλικότητας στο νερό της πισίνας. Τα κατάλληλα επίπεδα αλκαλικότητας συμβάλλουν στη σταθεροποίηση του ρΗ και στην πρόληψη ταχειών διακυμάνσεων, εξασφαλίζοντας την αποτελεσματικότητα του χλωρίου ή του βρωμίου.

Οι ρυθμιστές σκληρότητας ασβεστίου:

Η σκληρότητα του ασβεστίου αναφέρεται στη συγκέντρωση ιόντων ασβεστίου στο νερό. Η χαμηλή σκληρότητα του ασβεστίου μπορεί να οδηγήσει στη διάβρωση των επιφανειών της πισίνας, ενώ τα υψηλά επίπεδα μπορούν να προκαλέσουν σχηματισμό κλίμακας. Το χλωριούχο ασβέστιο χρησιμοποιείται για τη ρύθμιση των επιπέδων σκληρότητας του ασβεστίου και τη διατήρηση του ισοζυγίου νερού.

Αλγακερίδια:

Τα Algaecides είναι χημικά που έχουν σχεδιαστεί για την πρόληψη ή τον έλεγχο της ανάπτυξης των φυκών σε πισίνες. Λειτουργούν διακόπτοντας τις κυτταρικές μεμβράνες των φύλλων ή αναστέλλοντας τη φωτοσύνθεση. Τα αλγανικά στοιχεία περιέχουν ενώσεις τεταρτοταγμένου αμμωνίου, ενώσεις με βάση το χαλκό ή πολυμερές χημικές ουσίες για την αποτελεσματική καταπολέμηση των φυκών.

Διευθυντές:

Το νερό της πισίνας μπορεί να γίνει συννεφιασμένο λόγω αιωρούμενων σωματιδίων όπως βρωμιά, έλαια ή συντρίμμια. Οι διευκρινιστές λειτουργούν με την πήξη αυτών των μικροσκοπικών σωματιδίων σε μεγαλύτερες συστάδες, διευκολύνοντας το σύστημα διήθησης να παγιδεύει και να τα αφαιρεί. Το χλωριούχο polyaluminum ή οι πολυμερείς διευκρινιστές χρησιμοποιούνται συνήθως για το σκοπό αυτό.

Θεραπείες σοκ:

Οι θεραπείες σοκ περιλαμβάνουν την προσθήκη μιας εξαιρετικά συμπυκνωμένης δόσης χλωρίου ή μη χλωριούχου σοκ για να οξειδώσουν ταχέως οργανικά μολυσματικά και αποκαθιστούν τη σαφήνεια και την αποχέτευση του νερού. Αυτή η διαδικασία βοηθά στη διάσπαση των χλωραμίνων (συνδυασμένο χλώριο), εξαλείφει τα βακτήρια και τα φύκια και αναζωογονούν την αποτελεσματικότητα του κανονικού χλωρίου ή του βρωμίου.

Συνοπτικά, οι χημικές ουσίες της πισίνας λειτουργούν μέσω ενός συνδυασμού απολύμανσης, ρύθμισης του ρΗ, εξισορρόπησης του νερού και βελτίωσης διήθησης για τη διατήρηση καθαρού, καθαρού και ασφαλούς νερού για τους κολυμβητές. Οι τακτικές δοκιμές και η σωστή χημική δοσολογία είναι απαραίτητες για την επίτευξη της βέλτιστης ποιότητας του νερού και την πρόληψη προβλημάτων όπως η ανάπτυξη των φυκών, η βακτηριακή μόλυνση και η βλάβη του εξοπλισμού.