Πώς λειτουργούν τα Χημικά Πισίνας;

Χημικά για πισίναδιαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στη διατήρηση της ποιότητας του νερού και στην εξασφάλιση μιας ασφαλούς και ευχάριστης εμπειρίας κολύμβησης για τους χρήστες. Αυτές οι χημικές ουσίες λειτουργούν μέσω διαφόρων μηχανισμών για την απολύμανση, την απολύμανση, την εξισορρόπηση των επιπέδων pH και τη διαύγαση του νερού. Ακολουθεί μια λεπτομερής εξήγηση του τρόπου λειτουργίας τους:

Χλώριο:

Το χλώριο είναι ίσως η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη χημική ουσία στις πισίνες για απολύμανση. Λειτουργεί απελευθερώνοντας υποχλωριώδες οξύ όταν διαλύεται στο νερό. Το χλώριο είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό στη θανάτωση βακτηρίων, ιών και φυκιών που υπάρχουν στο νερό. Το χλώριο μπορεί επίσης να οξειδώσει οργανικούς ρύπους όπως ο ιδρώτας, τα έλαια σώματος και τα ούρα, εξαλείφοντας έτσι τις δυσάρεστες οσμές και διατηρώντας τη διαύγεια του νερού.

Βρώμιο:

Το βρώμιο είναι μια εναλλακτική λύση στο χλώριο, που χρησιμοποιείται συχνά σε εσωτερικές πισίνες ή σπα. Όπως το χλώριο, το βρώμιο απελευθερώνει υποβρωμώδες οξύ όταν διαλύεται στο νερό, το οποίο δρα ως ισχυρό απολυμαντικό. Το βρώμιο είναι λιγότερο πτητικό από το χλώριο σε υψηλότερες θερμοκρασίες νερού και είναι αποτελεσματικό σε ένα ευρύτερο εύρος pH, καθιστώντας το κατάλληλο για μικρές εσωτερικές πισίνες ή σπα όπου οι διακυμάνσεις του pH είναι συχνές.

Ρυθμιστές pH:

Η διατήρηση του επιπέδου pH του νερού της πισίνας είναι ζωτικής σημασίας για την αποτελεσματική απολύμανση και την πρόληψη του ερεθισμού του δέρματος και των ματιών. Ρυθμιστές pH όπως ανθρακικό νάτριο (pH συν) και όξινο θειικό νάτριο (pH μείον) χρησιμοποιούνται για την αύξηση ή τη μείωση του pH, αντίστοιχα. Τα σωστά επίπεδα pH διασφαλίζουν επίσης ότι άλλες χημικές ουσίες, ιδιαίτερα το χλώριο ή το βρώμιο, παραμένουν αποτελεσματικές.

Ρυθμιστές αλκαλικότητας:

Η ολική αλκαλικότητα αναφέρεται στην ικανότητα του νερού να αντιστέκεται στις αλλαγές του pH. Το διττανθρακικό νάτριο χρησιμοποιείται συνήθως για την αύξηση της ολικής αλκαλικότητας στο νερό της πισίνας. Τα σωστά επίπεδα αλκαλικότητας βοηθούν στη σταθεροποίηση του pH και αποτρέπουν τις γρήγορες διακυμάνσεις, διασφαλίζοντας την αποτελεσματικότητα του χλωρίου ή του βρωμίου.

Ρυθμιστές σκληρότητας ασβεστίου:

Η σκληρότητα ασβεστίου αναφέρεται στη συγκέντρωση ιόντων ασβεστίου στο νερό. Η χαμηλή σκληρότητα ασβεστίου μπορεί να οδηγήσει σε διάβρωση των επιφανειών της πισίνας, ενώ τα υψηλά επίπεδα μπορεί να προκαλέσουν σχηματισμό αλάτων. Το χλωριούχο ασβέστιο χρησιμοποιείται για τη ρύθμιση των επιπέδων σκληρότητας του ασβεστίου και τη διατήρηση της ισορροπίας του νερού.

Αλγοκτόνα:

Τα αλγοκτόνα είναι χημικές ουσίες που έχουν σχεδιαστεί για την πρόληψη ή τον έλεγχο της ανάπτυξης φυκιών στις πισίνες. Λειτουργούν διαταράσσοντας τις κυτταρικές μεμβράνες των φυκιών ή αναστέλλοντας τη φωτοσύνθεση. Τα αλγοκτόνα περιέχουν ενώσεις τεταρτοταγούς αμμωνίου, ενώσεις με βάση τον χαλκό ή πολυμερικές χημικές ουσίες για την αποτελεσματική καταπολέμηση των φυκιών.

Διευκρινιστές:

Το νερό της πισίνας μπορεί να γίνει θολό λόγω αιωρούμενων σωματιδίων όπως βρωμιά, λάδια ή υπολείμματα. Οι διαυγαστές λειτουργούν με την πήξη αυτών των μικροσκοπικών σωματιδίων σε μεγαλύτερα σμήνη, διευκολύνοντας το σύστημα φιλτραρίσματος να τα παγιδεύει και να τα αφαιρεί. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται συνήθως χλωριούχο πολυαλουμίνιο ή πολυμερικοί διαυγαστές.

Θεραπείες σοκ:

Οι θεραπείες καταπληξίας περιλαμβάνουν την προσθήκη υψηλής συγκέντρωσης δόσης χλωρίου ή σοκ χωρίς χλώριο για την ταχεία οξείδωση των οργανικών ρύπων και την αποκατάσταση της διαύγειας του νερού και της υγιεινής. Αυτή η διαδικασία βοηθά στη διάσπαση των χλωραμινών (συνδυασμένο χλώριο), εξαλείφει τα βακτήρια και τα φύκια και αναζωογονεί την αποτελεσματικότητα του κανονικού χλωρίου ή βρωμίου.

Συνοπτικά, τα χημικά της πισίνας λειτουργούν μέσω ενός συνδυασμού απολύμανσης, ρύθμισης του pH, εξισορρόπησης του νερού και βελτίωσης του φιλτραρίσματος για τη διατήρηση καθαρού, καθαρού και ασφαλούς νερού για τους κολυμβητές. Οι τακτικές δοκιμές και η σωστή δοσολογία χημικών είναι απαραίτητες για την επίτευξη βέλτιστης ποιότητας νερού και την πρόληψη προβλημάτων όπως η ανάπτυξη φυκών, η βακτηριακή μόλυνση και η ζημιά του εξοπλισμού.