Οι τακτικές δόσεις χλωρίου και οι θεραπείες με σοκ πισίνας είναι βασικοί παράγοντες στην απολύμανση της πισίνας σας. Αλλά επειδή και οι δύο κάνουν παρόμοια πράγματα, θα σας συγχωρούσαμε αν δεν γνωρίζετε ακριβώς πώς διαφέρουν και πότε μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε το ένα έναντι του άλλου. Εδώ, ξεδιαλύνουμε τα δύο και παρέχουμε κάποια εικόνα για τις διαφορές και τις ομοιότητες μεταξύ του παραδοσιακού χλωρίου και του σοκ.
Χλώριο πισίνας:
Το χλώριο είναι βασικό στη συντήρηση της πισίνας. Λειτουργεί ως απολυμαντικό, εργαζόμενο συνεχώς για την εξάλειψη επιβλαβών βακτηρίων και μικροοργανισμών που μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες. Το χλώριο πισίνας διατίθεται σε διάφορες μορφές, όπως υγρό, κοκκώδες και δισκίο. Συνήθως προστίθεται στην πισίνα μέσω χλωριωτή, πλωτήρα ή απευθείας στο νερό.
Πώς λειτουργεί το χλώριο:
Το χλώριο διαλύεται στο νερό και σχηματίζει υποχλωριώδες οξύ, μια ένωση που σκοτώνει αποτελεσματικά βακτήρια, ιούς και άλλα παθογόνα. Η διατήρηση ενός σταθερού επιπέδου χλωρίου (συνήθως μεταξύ 1-3 ppm ή μερών ανά εκατομμύριο) είναι ζωτικής σημασίας. Αυτή η τακτική χλωρίωση διασφαλίζει ότι η πισίνα παραμένει ασφαλής για κολύμπι, διατηρώντας υπό έλεγχο τη μικροβιακή μόλυνση.
Τύποι χλωρίου πισίνας:
Υγρό χλώριο: Εύκολο στη χρήση και ταχείας δράσης, αλλά έχει μικρότερη διάρκεια ζωής.
Κοκκώδες χλώριο: Ευέλικτο και μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για καθημερινή χλωρίωση.
Δισκία χλωρίου: ιδανικά για τακτική, σταθερή χλωρίωση μέσω ενός πλωτήρα ή χλωριωτή.
Σοκ στην πισίνα
Το σοκ πισίνας χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση πιο σοβαρών προβλημάτων μόλυνσης. Οι θεραπείες με σοκ είναι απαραίτητες όταν η πισίνα έχει υποστεί έντονη χρήση, μετά από καταιγίδες ή όταν το νερό φαίνεται θολό ή έχει δυσάρεστη οσμή. Αυτές οι καταστάσεις μπορεί να υποδηλώνουν συσσώρευση χλωραμινών - ενώσεων που σχηματίζονται όταν το χλώριο συνδυάζεται με σωματικά έλαια, ιδρώτα, ούρα και άλλες οργανικές ύλες.
Το χλωρικό σοκ είναι η προσθήκη επαρκούς ποσότητας διαθέσιμου χλωρίου (συνήθως 5-10 mg/L, 12-15 mg/L για ένα σπα) για την πλήρη οξείδωση όλης της οργανικής ύλης και της αμμωνίας, ενώσεων που περιέχουν άζωτο.
Η ισχυρότερη συγκέντρωση σοκ πισίνας βοηθά επίσης στην καταστροφή των χλωραμινών, οι οποίες είναι τα απόβλητα που δημιουργούνται όταν το κανονικό σας χλώριο κάνει τη δουλειά του να διασπά τους ρύπους.
Τύποι ηλεκτροσόκ πισίνας:
Το σοκ είναι ταχείας απελευθέρωσης, αυξάνοντας άμεσα τα επίπεδα χλωρίου αλλά και διαχέεται πιο γρήγορα. Γενικά συνιστάται η χρήση υποχλωριώδους ασβεστίου και λευκαντικής σκόνης αντί για TCCA και SDIC για το σοκ χλωρίου στην πισίνα, ώστε να αποφευχθεί η πρόκληση μεγάλης αύξησης των επιπέδων κυανουρικού οξέος.
Βασικές διαφορές
Σκοπός:
Χλώριο: Διατηρεί την τακτική απολύμανση.
Pool Shock: Παρέχει μια ισχυρή θεραπεία για την εξάλειψη των ρύπων.
Συχνότητα εφαρμογής:
Χλώριο: Καθημερινά ή ανάλογα με τις ανάγκες για τη διατήρηση σταθερών επιπέδων.
Σοκ πισίνας: Εβδομαδιαίως ή μετά από έντονη χρήση της πισίνας ή συμβάντα μόλυνσης.
Αποτελεσματικότητα:
Χλώριο: Λειτουργεί συνεχώς για να διατηρεί το νερό ασφαλές.
Σοκ: Αποκαθιστά γρήγορα τη διαύγεια και την υγιεινή του νερού διασπώντας τις χλωραμίνες και άλλους ρύπους.
Το χλώριο και το σοκ πισίνας είναι και τα δύο σημαντικά. Χωρίς τη χρήση καθημερινού χλωρίου, τα επίπεδα χλωρίου που εισάγονται από το σοκ θα μειωνόταν σύντομα, ενώ, χωρίς τη χρήση σοκ, τα επίπεδα χλωρίου δεν θα γίνονταν αρκετά υψηλά για να εξαλείψουν όλους τους ρύπους ή να φτάσουν σε σημείο θραύσης της χλωρίωσης.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν πρέπει να προσθέτετε χλώριο και σοκ ταυτόχρονα, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν ουσιαστικά περιττό.
Ώρα δημοσίευσης: 20 Ιουνίου 2024